شعرهای سوزان علیوان، شاعر لبنانی فارسی شد
تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۵۴۶۱۹
یدالله گودرزی، شعرهای سوزان علیوان، شاعر لبنانی را در کتابی با نام «همه راهها به کودکی ختم میشود» به فارسی برگرداند. این شاعر و نقاش لبنانی، مقیم پاریس است و شاعری است در جستوجوی شهرهای کودکی!
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، سوزان علیوان در یک سفر دائمی است. قلبش چمدان است، روحش انبوهی از کلید و قفل است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علاقه ژرف او به نقاشی سبب شده تا به فرتور و ایماژ در شعر روی آورد از این رو در بیشتر سرودههایش، تصویرهای پرشمار شعری موج میزند.
او در بیروت به دنیا آمد و بخشی از کودکی خود را در جریان جنگ داخلی که در سال ۱۹۷۵ آغاز شد زندگی کرد؛ از این رو همواره هراس از جنگ را با خود دارد.
نکته مهم دیگر در شعر، زندگی و نقاشیهایش، دلبستگی بی پایان علیوان به کودکی و دوران بچگی است. او کودکی است که قد کشیده و میان آدم بزرگها سرگردان و دلواپس مانده است. حتی گفتارها، توصیفات و بیانهای شعری اش همراه با نگاه کودکانه است، برای نمونه وی با روحیه کودکی فرانسویها را توصیف میکند.
سوزان علیوان یک هنرمند تجسمی نیز هست، نقاشیهای علیوان فرتوری از خودِ اوست، نقاشیهایی کودکانه که چهره خجول، اندوهگین و رنگین وی را به تصویر میکشد. دراین زمینه به نظر میرسد تحت تاثیر فریدا کالو، نقاش مکزیکی است که بهخاطر خودنگارههای هنرمندانهاش، مشهور است.
علیوان درباره نقاشی میگوید: «من نقاش نیستم. من نقاشی میکشم، چون عاشق کشیدن هستم، همانطور که کودکان نقاشی میکنند. همچنین به این دلیل که افرادی پیدا میشوند که نقاشیهای مرا دوست دارند، به همین خاطر این کار را ادامه میدهم.
شعر و نقاشی من هردو یک پیام دارند، اما اولی با زبان سخن میگوید و دومی با رنگها. اولی قلم در دست دارد و دومی قلم مو. شعر و نقاشی در حقیقت دستان من هستند که رویای نور را در سر میپرورانند و با هم و به یاریِ گرمای درونی اشان به دنبال روشن کردن شمعهای کوچک در جهانی تاریک و ستمگرانه هستند.»
علاوه بر این کتاب، علاقهمندان میتوانند کتابهای «زنی در من قدم میزند» (چاپ چهارم) «جمهوری زنان» و «آواز در دستگاهِ عشق»، «معبدی برای عاشقان جهان» از نزار قبانی و کتاب «وطن من چمدان است» (چاپ دوم) «عشق، کافه کوچکی است» از محمود درویش با ترجمه یدالله گودرزی را از انتشارات گویا تهیه کنند.
شعری از همین کتاب:
کاش آنگاه که مادرم
کودکی غمگین بود
و برای همراهی نیاز به دوستی دلسوز داشت
من آنجا بودم
تا تنهایی و یتیمی اش را
با خودم قسمت کنم!
کاش من از او بزرگتر بودم
تا برایش مادری کنم!
منبع: خبرگزاری دانشجو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۵۴۶۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ببینید | تصاویر تلخ از کودکی که رودخانه پشترود در کرمان او را به همراه خود میبرد
264 215
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899761